هر وقت دل آسمون میگیره می خواد بار سنگینی غمهاشو برای ما به شادی تبدیل کنه و با رعد و برقش که یه پست سریع و سیرشه بفرسته پیشمون،دوست درام از اولین تا آخرین قطرات ریز بلوریش باهاش بمونم .

بارون آدمو میشوره و پاک میکنه واز بین اشکاش یک من دیگه رو متولد میکنه.اونقد پاک میکنه تا برسی به بی نهایت.

اونقد پاک میکنه که دستای رعدو برق تورو با خودشون میکشونن می برن به دل آسمون.تا پاتو بزاری تو اولین آسمون، دل دلگیر باز میشه و یه گلوله ی طلایی پر نور می یاد بیرون ،اونوقته که بقیه ی سفرت رو باید از روی پل رنگین کمون بری تا برسی به بی نهایت ،برسی به خدا!

نمیخوام ناراحت باشی پس از روی خوشحالی ببار.....